Η Βίτσα, χωριό του Κεντρικού Ζαγορίου,
χαρακτηρισμένος παραδοσιακός οικισμός, με ιδιαίτερο ιστορικό, αρχιτεκτονικό και οικολογικό ενδιαφέρον, είναι ένα από τα πλέον χαρακτηριστικά χωριά του Ζαγορίου, περιοχή μοναδική στην Ελλάδα αλλά και την Ευρώπη για την ιστορία, τον πολιτισμό και τη φύση της. Βρίσκεται σε απόσταση 36 χιλιομέτρων από την πόλη των Ιωαννίνων, πάνω στον οδικό άξονα του Κεντρικού Ζαγορίου, στα όρια του Εθνικού Δρυμού Βίκου-Αώου και στην αρχή της περίφημης χαράδρας του Βίκου.
Κτισμένη αμφιθεατρικά σε περιοχή απαράμιλλου φυσικού κάλλους, εντυπωσιάζει και προκαλεί τον ανυποψίαστο επισκέπτη να περιδιαβεί τα καλντερίμια του χωριού και να αφουγκραστεί τα μυστικά του...Οι δραστηρότητες που μπορείτε να κάνετε ποκίλουν.Αναμφίβολα θα πρέπει να ακολουθήσετε τα υπέροχα μονοπάτια.
Βίτσα-Βίκος
Αφετηρία: Βίτσα.
Τέρμα: Βίκος (οικισμός).
Μήκος διαδρομής: 10 χλμ.
Διάρκεια διαδρομής: 6 ώρες.
Υψομετρική διαβάθμιση: 1.060μ.-550μ.-770μ.
Τύπος διαδρομής: μονοπάτι.
Ειδική σήμανση: Ο3 εκτός από την αρχή και το τέλος της διαδρομής (είσοδος και έξοδος από το φαράγγι).
Σήμανση: καλή.
Βαθμός δυσκολίας: υψηλός.
Πρόσθετες δυσκολίες-κίνδυνοι: να αποφεύγεται η διάσχιση του φαραγγιού κατά την περίοδο παρατεταμένων βροχοπτώσεων ή κατακλυσμιαίων βροχών (γενικότερα συνιστάται προσεκτικό βάδισμα).
Προτεινόμενος χρόνος επίσκεψης: από τον Απρίλιο έως το Νοέμβριο (πιθανά και τους υπόλοιπους μήνες αν δεν έχουν προηγηθεί έντονες βροχοπτώσεις).
Πόσιμο νερό: υπάρχει μόνο μία πηγή.
Βλάστηση: βελανιδιές, γάβροι, κρανιές κ.α.
Πανίδα: αρκούδα, δρυοκολάπτες, ασπροπάρης, χρυσαετός, νυκτόβια αρπακτικά πτηνά, σβαρνίστρα, πέστροφα.
Ενδιαφέροντα σημεία: το φαράγγι του Βίκου, οι πηγές του Βοϊδομάτη, η παρθένα φύση.
Βίτσα-Δίλοφο
Αφετηρία: Βίτσα.
Τέρμα: Δίλοφο.
Μήκος διαδρομής: 3 χλμ.
Διάρκεια διαδρομής: 1,5 ώρα.
Υψομετρική διαβάθμιση: 880μ.-960μ.
Τύπος διαδρομής: μονοπάτι.
Ειδική σήμανση: Ζ15.
Σήμανση: μέτρια.
Βαθμός δυσκολίας: πολύ χαμηλός.
Προτεινόμενος χρόνος επίσκεψης: καθόλη τη διάρκεια του έτους.
Πόσιμο νερό: συναντάται σπάνια.
Βλάστηση: βελανιδιές, γάβροι, κέδροι.
Πανίδα: αγριογούρουνο, δρυοκολάπτες.
Ενδιαφέροντα σημεία: τα μικρά πέτρινα γεφύρια.
Σκάλα Βίτσας-Γέφυρα Κόκκορη
Αφετηρία: Βίτσα.
Τέρμα: Γέφυρα Κόκκορη (στην επαρχιακή οδό Ιωαννίνων-Κεντρικού Ζαγορίου).
Μήκος διαδρομής: 3 χλμ. Διάρκεια διαδρομής: 1,5 ώρα.
Υψομετρική διαβάθμιση: 880μ.-960μ.
Τύπος διαδρομής: μονοπάτι.
Ειδική σήμανση: Ζ9, Ο3 (το δεύτερο ήμισυ).
Σήμανση: μέτρια.
Βαθμός δυσκολίας: πολύ χαμηλός.
Προτεινόμενος χρόνος επίσκεψης:καθόλη τη διάρκεια του έτους.
Πόσιμο νερό: δεν υπάρχει.
Βλάστηση: βελανιδιές, γάβροι, κέδρα.
Πανίδα: αρκούδα, νυκτόβια και ημερόβια αρπακτικά πτηνά (ασπροπάρης, βραχοκιρκίνεζο κ.α.), σβαρνίστρα.
Ενδιαφέροντα σημεία: η σκάλα Βίτσας (καλντερίμι χτισμένο στα βράχια), το γεφύρι του Μίσσιου, το γεφύρι του Κόκκορη, η χαράδρα του Βίκου.
Επίσης αξίζει να κάνετε rafting
Το σημείο εκκίνησης για το rafting στο Βοιδομάτη είναι το γεφύρι της Αρίστης. Στην καρδιά του Εθνικού Δρυμού Βίκου–Αώου. Μία εύκολη διαδρομή rafting ιδανική για αρχάριους. Ωστόσο η διαδρομή έχει ενδιαφέρον για όλους τους φίλους των ποταμών γιατί διασχίζει τον Εθνικό δρυμό σύμφωνα με τη ροή του ποταμού. Όμορφη κατάβαση rafting χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες κερδίζει το ενδιαφέρον ο περιβάλλον χώρος με το καταπράσινο φυσικό τοπίο, γαλαζοπράσινα νερά του ποταμού, που είναι από τα καθαρότερα νερά της Ευρώπης. Δροσιστικές βουτιές από τους πιο τολμηρούς στα κρύα νερά του ποταμού με μια μέση θερμοκρασία 9Ο βαθμούς όλο το χρόνο. Στη μέση της διαδρομής του rafting στάση και επίσκεψη στο εγκαταλελειμμένο μοναστήρι των Αγίων Αναργύρων 16ου αιώνα. Προς το τέλος της διαδρομής περνάμε κάτω από το πέτρινο γεφύρι της κάτω Κλειδωνιάς. Οι τελευταίες οδηγίες δίνονται από τον οδηγό rafting της βάρκας για να περάσουμε τον μικρό καταρράχτη που σχηματίζεται από το τεχνητό φράγμα και να τερματίσουμε στη βάση.
Διάρκεια κατάβασης: 1 και 15’ ώρες περίπου
Μήκος διαδρομή: 5χλμ.
Διάρκεια δραστηριότητας: 3 ώρες περίπου
Κατώτατο όριο ηλικίας: 8 ετών (με συνοδεία γονέων και με χαμηλό επίπεδο νερού)
Υλοποίηση: Κάθε Σαββατοκύριακο από τον Οκτώβρη ως τέλη Μαίου και καθημερινές κατόπιν συνεννοήσεων
Μην παραλείψετε να ζήσετε τη μοναδική εμπειρία μιας αληθινής απογείωσης και αγγίξτε τα σύννεφα…PARAGLIDING 'Η ΑΛΛΙΩΣ "ΠΑΡΑ ΠΕΝΤΕ"
Αν είστε τολμηρός και σας αρέσουν τα extreme sports,μην παραλείψετε να επισκεφτείτε το χωριό Περίβλεπτος και να ζήσετε μια μοναδική εμπειρία "παρά πέντε".
Από τους Αρχαίους καιρούς το όνειρο του ανθρώπου ήταν να μιμηθεί τα πουλιά, να μπορέσει να πετάξει.
Τι είναι το αλεξίπτωτο πλαγιάς ;
Κατασκευαστικά είναι δύο φύλλα συνθετικού υφάσματος, τα οποία είναι ραμμένα μεταξύ τους, όπου από την μια πλευρά υπάρχουν τρύπες για να εισέρχεται στο ενδιάμεσο τους ο αέρας, ώστε αυτά φουσκώνοντας να παίρνουν το σχήμα τις πτέρυγας, όπου έχει και την ιδιότητα της πτήσης ,ο πιλότος κάθεται στο κάθισμα το οποίο συνδέεται με τα σχοινάκια, στην ουσία το αλεξίπτωτο πλαγιάς είναι μια εξέλιξη του αλεξιπτώτου ελευθέρας , άλλωστε από αυτό ξεκίνησε όταν κάποιοι Γάλλοι ορειβάτες είχαν σαν ιδέα στα μέσα της δεκαετίας του 70 να το χρησιμοποιήσουν σαν μέσο που θα κάνανε πιο εύκολη την κατάβαση τους από το βουνό.
Η ιδέα αυτή σιγά σιγά εξελίχθηκε και στα μέσα της δεκαετίας του 80 εμφανίστηκαν και οι πρώτες εταιρείες αυτού του σπορ.
Στην κεντρική Ευρώπη είχε ραγδαία ανάπτυξη τόσο για το προσιτό του κόστος που πλέον ο καθένας είχε την δυνατότητα να το αποκτήσει καθώς και για την εύκολη εκμάθηση του, αλλά όσο και για την πρακτικότητά του, μιας και την επαναστατική αυτή πτητική συσκευή μπορούσε ο καθένας χωρίς να έχει ειδικούς χώρους αποθήκευσης να την τακτοποιεί ακόμα και στην ντουλάπα του σπιτιού του.
Στην Ελλάδα έκανε την εμφάνιση του δειλά δειλά το 1987 -88 όπου κάποια άτομα σκόρπια ανά την Ελλάδα το έφεραν από το εξωτερικό, δεν πήρε πολύ χρόνο και εξαπλώθηκε και οργανώθηκε και σαν άθλημα στις Αερολέσχες ανά την επικράτεια .Το 1992 οργανώθηκε το πρώτο Πανελλήνιο πρωτάθλημα , άρχισαν να μπαίνουν κανονισμοί και η προσπάθεια να ελεγχθεί όσον αφορά την ασφάλεια και εκπαίδευση οργανώνοντας το 1994 η Εθνική αερολέσχη Ελλάδος το πρώτο σεμινάριο εκπαιδευτών Α/Π.
Χρόνια με τα χρόνια το αλεξίπτωτο πλαγίας εξελίσσεται τόσο τεχνικά αλλά και κατασκευαστικά, τα στάνταρ ασφαλείας των κατασκευαστών είναι πολύ υψηλά ,για παράδειγμα το πιο λεπτό σχοινάκι ενός Α/Π μπορεί να αντέξει 120 κιλά.
Το όνειρο γίνεται πραγματικότητα , μια πραγματικότητα προσιτή σε όλους και όχι προνόμιο κάποιον λίγων και εκλεκτών χάρης το Αλεξίπτωτο πλαγιάς.
Περιήγηση στα χωριά
Η περιοχή Ζαγόρι του νομού Ιωαννίνων χωρίζεται σε Ανατολικό, Κεντρικό και Δυτικό και στα σλάβικα σημαίνει «τόπος πίσω από το βουνό». Κάπου εκεί πίσω από τα παραδοσιακά ορεινά χωριά το τοπίο μοιάζει αλπικό κι όλοι θέλουν να απολαύσουν την ομορφιά της ντόπιας αρχιτεκτονικής και να περπατήσουν στα σημαδεμένα μονοπάτια.Tο Κεντρικό είναι το πιο ενδιαφέρον σε παραδοσιακά στοιχεία τμήμα του Ζαγορίου. Το απόλυτο must στα Ζαγοροχώρια είναι οι πλατείες των χωριών. Την ωραιότερη πλατεία διεκδικεί το χωριό Ασπραγγέλους, με τον αιωνόβιο πλάτανο, το πηγάδι, τα μαγαζάκια και την εκκλησία με το λιθόκτιστο καμπαναριό. Στο χωριό υπάρχουν επίσης βιβλιοθήκη, σκοπευτήριο και βάση για αιωροπτερισμό.
Το χωριό Άνω Πεδινά είναι από τα παλιότερα της περιοχής, από το 1361. Είναι γεμάτο με στενά, παραδοσιακά καλντερίμια που θα σε οδηγήσουν σε παλιά αρχοντικά και αλώνια. Είναι καλό σημείο για τη διαμονή σου, καθώς προσφέρεται για εξορμήσεις προς το δυτικό Ζαγόρι, αλλά και το ανατολικό λόγω της θέσης του. Πάντως, όπου κι αν αποφασίσεις να μείνεις σε περιμένουν παραδοσιακοί ξενώνες, οι οποίοι διατηρούν όλα τα στοιχεία του τόπου, είναι πέτρινοι, έχουν συνήθως τζάκι στα δωμάτια, υφαντά στους τοίχους, ζεστό και φιλόξενο περιβάλλον και αρκετοί από αυτούς προσφέρουν κάθε είδους πολυτέλεια. Το πρωινό είναι παραδοσιακό και πλούσιο, με ντόπια προϊόντα, πίτες, σπιτικές μαρμελάδες, γιαούρτι με μέλι, κ.ά.
Στους πρόποδες του χωριού Κάτω Πεδινά υπάρχει μεγάλο οροπέδιο με έξι πέτρινα πηγάδια. Στη θέση Γκορτζιά και Λακκιά Σπανού έχουν εντοπιστεί αρχαίοι τάφοι του 11ου και του 12ου αιώνα. Σε κοντινή απόσταση βρίσκεται το Μοναστήρι των Ταξιαρχών που χρονολογείται το 1591. Ένα από τα μεγαλύτερα χωριά του Ζαγορίου είναι η Βίτσα με τα δαιδαλώδη καλντερίμια, τα καλοκτισμένα σπίτια και τις πολλές εκκλησίες και μονές, όπως ο Προφήτης Ηλίας του 17ου αιώνα, η Ι. Μ. της Παναγίας, ο Άγ. Νικόλαος και Ι.Ν.Ταξιαρχών του 17ου αιώνα. Γνωστός παραδοσιακός οικισμός και το χωριό Μονοδέντρι, όπου λειτουργεί οικοκυρική σχολή.
Ανατολικό Ζαγόρι
Ανατολικά βρίσκεται το Δίλοφο. Διαθέτει μερικά από τα ωραιότερα αρχοντικά της Ηπείρου, το ψηλότερο σπίτι του Ζαγορίου με ύψος 13,5 μέτρων και το μεγάλο σχολείο του Ι.Αναγνωστόπουλου.Ο οικισμός Λάιστα χρονολογείται από το 1580, βρίσκεται σε υψόμετρο 1.020 μέτρων στην πλαγιά του λόφου «Κλέφτη» και είναι κυριολεκτικά κρυμμένος ανάμεσα στα δένδρα. Κανόνισε οπωσδήποτε μια εκδρομή στα ξέφωτα του δάσους. Εκεί κοντά βρίσκεται και ο Γυφτόκαμπος, γνωστός για το αντάμωμα των Ηπειρωτών Σαρακατσαναίων, που γίνεται κάθε χρόνο το πρώτο Σαββατοκύριακο του Αυγούστου.
Συνεχίζοντας δυτικά
Αν επιλέξεις να μείνεις στην Αρίστη, ένα χωριό βορειοδυτικά των Ιωαννίνων, θα την βγάλεις κυρίως στην μικρή, γραφική πλατεία του χωριού, πίνοντας καφέ ή τσίπουρα, με θέα την εκκλησία της Κοίμησης Θεοτόκου του 1718.Από τα πιο διάσημα χωριά, εξαιτίας του ομώνυμου φαραγγιού είναι ο Βίκος στην κορυφή ενός βράχου που βρέχεται από τις τρεις πλευρές του ποταμού Βοϊδομάτη. Εδώ εμφιαλώνεται και το γνωστό μεταλλικό νερό «Βίκος». Το νερό της περιοχής ήταν ανέκαθεν γνωστό για τις χωνευτικές και διουρητικές του ικανότητες καθώς και την ευχάριστη γεύση του.
Ονομαστός παραδοσιακός οικισμός είναι το Πάπιγκο, από τα ωραιότερα χωριά του Ζαγορίου, γνωστό ως οικισμός από το 14ο αιώνα. Είναι κτισμένο στους πρόποδες της Αστράκας και αποτελείται από δύο συνοικισμούς, το Μεγάλο και το Μικρό Πάπιγκο. Η αρχιτεκτονική στην περιοχή είναι υπέροχη, ενώ το χωριό αποτελεί και κομβικό σημείο για την επίσκεψή σας στις πηγές του Βοϊδομάτη, τις φυσικές πισίνες και το καταφύγιο του Ορειβατικού Συλλόγου στην Αστράκα. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εκκλησίες του Αγίου Βλασίου (19ου αιώνα) με σπάνια αρχιτε-κτονική και αγιογραφίες 100 ετών, της Κοίμησεως της Θεοτόκου (18ου αιώνα), του Αγίου Γεωργίου (18ου αιώνα) και των Αγίων Ταξιαρχών (19ου αιώνα), καθώς και το παραδοσιακό γεφύρι στην είσοδο του χωριού.
Τι να επισκεφθείτε
• Τη Δρακολίμνη της Τύμφης πάνω από το Πάπιγκο.• Την Χαράδρα του Βίκου κοντά στο Μονοδένδρι. Είναι το δεύτερο βαθύτερο φαράγγι του κόσμου μετά το Γκραν Κάνυον της Αριζόνα. Διασχίζεται από τον Βοϊδομάτη, τον γνωστό παραπόταμο του Αώου, ο οποίος είναι πλωτός το καλοκαίρι και το φθινόπωρο. Τότε η περιοχή γεμίζει λάτρεις του ράφτινγκ και των ποταμίσιων σπορ, καθώς και ορειβάτες και φυσιολάτρες κάθε λογής.
• Το Κέντρο Ενημέρωσης της WWF στο Πάπιγκο.
• Το Μουσείο Χλωρίδας και Πανίδας «Λαζαρίδη» στο Κουκούλι.
• Την πέτρινη σκάλα Βραδέτου, που οδηγεί στο ομώνυμο χωριό, το ορεινότερο του Ζαγορίου.
• Την Σαρακατσάνικη Στάνη στο Γυφτόκαμπο, έναν εκθεσιακό χώρο με αντικείμενα από ζωή των Σαρακατσαναίων.
• Την Πασχάλειο Σχολή στο Καπέσοβο, στην οποία φυλάσσεται η χάρτα του Ρήγα Φεραίου.
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου