Έθιμα Αποκριών
Οι απόκριες εκτός από τα πάρτι, τα φαγοπότια και τους χορούς,
κύριο χαρακτηριστικό τους είναι οι μεταμφιέσεις, οι γνωστές «μουτσούνες», που
περισσότερο στηρίζονται στο βάψιμο παρά στη χρήση της μάσκας.
Παλιότερα και ανάλογα το μέρος είχαν και διαφορετικές
ονομασίες, όπως: Κουδουνάτους, γιανίτσαρους, κουκούγερους, μούσκουρους,
κουμουζέλε,καρνάβαλους, προσώπεια κτλ.
Βασικό γνώρισμα των μασκαράδων ήταν, φυσικά η μάσκα, από την
εποχή του Διόνυσου του Θεού του κρασιού και της διασκέδασης, όπου έβαφαν τα
πρόσωπα τους με τρύγια. Στην Αφρική και στην Ασία διατηρούν ακόμη το έθιμο
αυτό, τη λατρεία της «μάσκας», ας μη ξεχνάμε ότι φέτος είναι το έτος του Δράκου
κατά το κινέζικο ημερολόγιο.
Αλλά ας μάθουμε κάποιες σημαντικές πληροφορίες.. Πρώτος
εφευρέτης της θεατρικής μάσκας θεωρείται ο Αισχύλος, όπου όλοι οι ηθοποιοί των
τραγωδιών και κωμωδιών της αρχαιότητας φορούσαν μάσκα – προσωπεία. Οι μάσκες
μεταξύ τους ήταν ίδιες και φτιαγμένες από πηλό.
Στην συνέχεια οι Ρωμαίοι έφτιαξαν μάσκες που διέφεραν η μια
από την άλλη και παρίσταναν διάφορους τύπους της κωμωδίας.
Αιώνες αργότερα στην Βόρεια Ιταλία, δημιουργήθηκε το θεατρικό
είδος της Κομέντια ντελ άρτε, εισήγαγε χαρακτήρες στις παραστάσεις με
ξεχωριστές μάσκες και ενδυμασία, όπως ο αρλεκίνος και κολομπίνα. Η μαύρη
βελούδινη μάσκα των μεταμφιεσμένων της Βενετίας, λεγόταν Λούπι. Όποιοι όμως
φορούσαν τη μάσκα αυτοί είχαν σαν νόμο να μην βγάλουν καθόλου τη μάσκα, νόμο
που το σεβόταν ακόμη και οι άρχοντες – αφέντες τις χώρας. Μ’ αυτό τον τρόπο οι
άνθρωποι απελευθερώνονταν από την σοβαροφάνεια και τον καθωσπρεπισμό τους, με
φυσικό επακόλουθο να κάνουν και να τολμούν πράγματα που σε άλλη στιγμή της ζωής
τους δε θα τα κάνανε.
Μεταμφιέσεις σε μπούλες..
Σ’ αυτή τη περίπτωση, «μπούλες», οι άντρες ντυνόταν γυναίκες
και οι γυναίκες άντρες, έφτιαχναν τις συντροφιές τους και γύριζαν από σπίτι σε
σπίτι. Αναπαρίσταναν ότι μπορούσαν να φανταστούν και να δημιουργήσουν εκείνη τη
στιγμή, γιατρούς – ασθενείς, παππούδες – γιαγιάδες, διάφορα ζώα και στόχος τους
ήταν να κάνουν θόρυβο. Οι συγχωριανοί τους δέχονται με δώρα, ανταλλάζουν αστεία
με τέτοιο τρόπο ώστε να καταφέρουν να τους πείσουν να αποκαλύψουν τα πρόσωπα
τους. Στο τέλος της βραδιάς οι «μπούλες» μαζεύονταν γύρω από τη φωτιά στη πλατεία
του χωριού και χόρευαν, τραγουδούσαν και κάνανε θεατρικές παραστάσεις.
11traveller.blogspot.com Production
0 σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου